विनोदविक्रम केसी
तिमी जैरीहरूको जस्तो
शरीर
मेरो अन्तिम सत्य होइन
हरेक दिन खेल–तमासामा सरिक हुन्छु म
तर तिमीहरू जस्तो
होइन म खेलौना कसैको
हतकडी जस्तो आलिंगन
पिँजडा जस्तो प्रेम
झ्यालखाना जस्तो दाम्पत्य
बन्धन, साँघुरोपन र कैद
तिमीहरूका
हावा, अन्न र पानी हुन्
जीवन निर्वाहका लागि, थप–
तिमीहरू पतिदेवका लातहरू खान्छौ
तिमीहरू जस्तो
पिशाचका चरणमा
दासीझैँ घोप्टो परेर सहस्र नर्कमा जाकिने जातकी होइन म
नर्कै भए पनि
म यसकी साम्राज्ञी हुँ
र, उत्रिन्नँ कहिल्यै निःसर्त नग्नतामा म
नियत र स्वार्थका हिसाबले
मेरा ग्राहकहरू
खुद्रा पतिहरू हुन्
तिमीहरूका पतिहरू
थोक ग्राहकहरू हुन्
त्यो जग्गे हो या काँडे तारबार ?
फासीको तख्ता हो या शुभ कार्यको मण्डप ?
पञ्चैबाजा किन निकालिरहेको हुन्छ
एकोहोरो शंखध्वनि ?
घोप्टे जुँगा भएको त्यो मान्छेको ओठमा दौडिरहेको हुन्छ
मैलो न मैलो मुस्कान
त्यो जल्लाद हो या अरू नै कोही ?
त्यो वरमाला हो या फूलहरू पहिरिएको डोरी ?
सिन्दूरको धर्काे कोरेपछि उसका आँखा
किन बलात्कारीका जस्ता घातक देखिन्छन् ?
तिमीहरूलाई स्वास्नी, र
मलाई वेश्या बनाउने
सिस्टम एउटै हो
संसार एउटै हो
शास्त्रहरू उनै हुन्
जैरी हो,
हामी यसभन्दा धेरै लायक थियौँ ।